Ο Άρης υπενθύμισε σε όλους ότι είναι εδώ!

Ο Άρης ήταν συνολικά πολύ καλύτερος του Ολυμπιακού και θα συνιστούσε μια ποδοσφαιρική αδικία εσχάτου βαθμού αν έχανε από αυτόν τον Ολυμπιακό και με ένα γκολ που κανονικά δεν έπρεπε καν να κατοχυρωθεί από τον Ούγγρο ρέφερι αφού στο ξεκίνημα υπάρχει πεντακάθαρο φάουλ στον Μάνου Γκαρθία από τον Μανωλά το οποίο κάνει… γαργάρα ο Μπόγκναρ αλλά και ο συμπατριώτης του στο VAR.

Η μια καθοριστική στιγμή του ματς ήταν αυτή. Η δεύτερη ήταν η στιγμή που ο Άλαν Πάρντιου στο ντεμπούτο στον πάγκο του Άρη αποφασίζει με μια κίνηση να αλλάξει τη ροή του αγώνα και να πάρει τα πρώτα credits στον κιτρινόμαυρο πάγκο. Δεν διστάζει να βγάλει στο 60΄ από το ματς τον μοναδικό κλασσικό φορ που διαθέτει η ομάδα της Θεσσαλονίκης, τον Γκρέι και να βάλει σε θέση φορ τον Πάλμα. Αυτό ήταν.

Ο ήδη κυριαρχικός Άρης, πίεσε τον Ολυμπιακό που προσπαθούσε απλά και μοιρολατρικά να κάνει διαχείριση του 0-1, μειώθηκαν οι αποστάσεις, η μπάλα πέρασε ανάμεσα στις γραμμές και όταν στο 75΄ ήρθε η ισοφάριση από τον Μαντσίνι εμπεδώθηκε σε όλους η πίστη για την ολική ανατροπή που ήρθε τέσσερα μόλις λεπτά αργότερα.

Ήδη βέβαια ο Άρης είχε κάνει με την έναρξη του δεύτερου ημιχρόνου διακήρυξη των προθέσεών του. Με μπροστάρη τον αρνητικό στο πρώτο ημίχρονο Ιτούρμπε είχε σημάνει το σάλπισμα της αντεπίθεσης και της πίστης για ανατροπή και το βελάκι έδειχνε Άρη με τη συνέχεια που περιγράψαμε πιο πάνω. Όχι ότι και στα πρώτα 45 λεπτά ο Ολυμπιακός ήταν πολύ καλύτερος, παρά το 0-1 του Μασούρα.

Ο Άρης δεν κινδύνευε σοβαρά, αλλά είχε με το καλημέρα να διαχειριστεί την ξαφνική απουσία του καλύτερου και πιο έτοιμού του χαφ (Ντουκουρέ) που άλλαξε τα αρχικά πλάνα του Πάρντιου καθώς και την έλλειψη του Ματέο στον άξονα. Μέχρι ενός σημείου φαινόταν το ζήτημα να μακιγιάρεται. Από τη στιγμή που ο Μάνου Γκαρθία αναγκάστηκε λόγω αδυναμίας κυρίως του Ντιόπ να γυρίσει πολύ πίσω για να φτιάξει παιχνίδι, ο Άρης κόπηκε στη μέση αφού αδυνατούσε να παράξει παιχνίδι τόσο από τον άξονα όσο και από τα άκρα.

Οι οδηγίες του Πάρντιου στην ανάπαυλα, η άνοδος όλων των παικτών και οι στοχευμένες αλλαγές (βοήθησε πολύ και ο Καμάτσο) έβγαλαν στο χορτάρι ένα διαφορετικό Άρη. Πιο ζωηρό, αλλά με πλάνο και σχέδιο. Του έδωσε βέβαια, για να ήμαστε και ακριβοδίκαιοι, το πάτημα και ο Ολυμπιακός με την παθητική του στάση.

Κάπως έτσι ήρθε η νίκη του Άρη που προσφέρει μια σειρά από σπουδαία πράγματα στην ομάδα της Θεσσαλονίκης. Αρχικά την βάζει με το δεξί στην εποχή Πάρντιου προσφέροντας την ηρεμία και την άνεση στον νέο προπονητή να δουλέψει δίχως εξτρά πίεση με τους παίκτες του στη διακοπή. Ο Άρης έχει δομικά ζητήματα να λύσει, έχει αρκετή δουλειά ο Άγγλος αλλά και μια νίκη που του προσφέρει το αναγκαίο καύσιμο στο ρεζερβουάρ. Επιπλέον επαναφέρει το club, βαθμολογικά, σε τροχιά κορυφής και διορθώνει την κακή παρένθεση της ήττας στο Αγρίνιο και της ισοπαλίας με τον ΠΑΟΚ.

Ταυτόχρονα- και για μένα τούτο είναι το πιο σημαντικό- αποτελεί και μια επανα-διακήρυξη των φετινών προθέσεων του Άρη. Των βλέψεών του για το κάτι παραπάνω μετά από δυο χρονιές που τερματίζει τρίτος. Μια εμφάνιση και νίκη αυτοεπιβεβαίωσης σε ολόκληρο τον οργανισμό που είχε ελαφρώς κλονιστεί από τον πρόωρο αποκλεισμό από την Μακάμπι και την μέτρια εκκίνηση στο πρωτάθλημα. Όσοι βιάστηκαν να ξεγράψουν νωρίς τον Άρη καλό είναι να το ξανασκεφτούν. Με έναν κανονικό coach πλέον, παίκτες που δεν έχουμε ακόμη δει (Ετέμπο, Ροντρίγκες), κάποιους που έχουν τεράστια περιθώρια βελτίωσης ακόμη (Ντιόπ, Γκρέι) και δυο διακοπές που προσφέρονται για δουλειά σε βάθος και τον ενθουσιασμό να επιστρέφει στον πάντα διψασμένο κοινό του Βικελίδης, τα πάντα είναι ανοικτά και θα δοθεί μάχη μέχρις εσχάτων.

Να μην λησμονήσω και κάτι ακόμη εξόχως σημαντικό. Ότι η νίκη λιώνει μια και καλή την καραμέλα περί «φιλικών» αγώνων μεταξύ των δυο ομάδων. Αλήθεια που είναι σήμερα όλοι αυτοί που με περίσσεια άνεση και εντελώς ανερυθρίαστα προεξοφλούσαν εύκολο διπλό του Ολυμπιακού, παρακινώντας μάλιστα τον κόσμο να ποντάρει το σπίτι του στην βέβαιη ήττα του Άρη; Είναι οι ίδιοι που προεξοφλούσαν ότι ο Άρης θα φάει τα μούτρα του στο CAS στην υπόθεση του -6 αλλά και αυτή του Ντουρμισάι. Που έχουν την σπέκουλα και το σπίλωμα πρόχειρα. Ομοίως και την κυβίστηση που θα επιχειρήσουν σήμερα δίχως ίχνος ντροπής… Αλλά να ξέχασα. Σήμερα για τη νίκη του Άρη ευθύνεται το φάντασμα του Ολυμπιακού!

ΥΓ. Ο σχολιασμός των αμφισβητούμενων φάσεων από τους τηλε (πρώην)διαιτητές στα ελληνικά κανάλια (δημόσια και ιδιωτικά) μας θυμίζει πόσο εύκολα αγώνας όπως ο χθεσινός θα τελείωνε στο χαλαρό και σβηστά 0-1 ή ακόμη και 0-2, και ο Άρης και οι Αρειανοί θα έβραζαν στον ζουμί τους. Ένας ανακάλυψε πέναλτι στη μασχάλη ποδοσφαιριστή του Άρη, άλλος ανακάλυψε επιθετικό φάουλ του Ντιοπ στο δεύτερο γκολ του Άρη. Ούτε ο Ούγγρος απέφυγε το λάθος (ήταν εξόφθαλμο το φάουλ στον Μάνου Γκαρσία από το οποίο ξεκίνησε το γκολ του Ολυμπιακού), ωστόσο δεν έδειξε πρόθεση... ανακαλύψεων. Σε αντίθεση με τους Έλληνες συναδέλφους του, εν ενεργεία και παλαίμαχους.

ΥΓ 2. Άλλος έχει το όνομα και τη λάμψη (Χάμες) άλλος όμως συζητείται από χθες έντονα. Πρόκειται για τον Μάνου Γκαρθία που είναι η πιο ποιοτική φετινή προσθήκη στο ρόστερ του Άρη. Αλήθεια πόσες ομάδες του Big-5 έχουν τέτοιο παίκτη στο δυναμικό τους;

ΥΓ 3. Η πρώτη εικόνα για τον Πάρντιου ήταν ήδη θετική πριν από το παιχνίδι τόσο στον Θόδωρο Καρυπίδη όσο και σε ολόκληρο το ποδοσφαιρικό τμήμα. Από χθες το βράδυ ο Άγγλος κέρδισε κι άλλους πόντους και είναι στο χέρι του να βάλει την σφραγίδα του στο club. Το «πακέτο» το διαθέτει σίγουρα.